Urządzenie biegu jałowego
Urządzenie biegu jałowego pozwala na wzbogacenie mieszanki w momencie kiedy przepustnica znajduje się w położeniu spoczynkowym. Podczas biegu jałowego silnika, kiedy kierowca nie naciska na pedał przyspieszenia przepustnica jest prawie całkowicie zamknięta. Pozostaje tylko niewielka szczelina dla przepływu dawki mieszanki pozwalającej utrzymać obroty silnika na poziomie 800-900 obr/min. Prędkość przepływu powietrza jest na tyle mała, że z rozpylacza znajdującego się w gardzieli nie jest podawana wystarczająca ilość paliwa i mieszanka jest zbyt uboga. Kanalik, którego ujście znajduje się w przelocie gaźnika, tuż przy brzegu zamkniętej przepustnicy, pozwala na wzbogacenie mieszanki. W położeniu spoczynkowym przepustnicy powietrze płynie z największą prędkością koło jej brzegów co powoduje zasysanie paliwa z kanalika urządzenia biegu jałowego. W momencie kiedy przepustnica zacznie się otwierać prędkość powietrza spadnie w rejonie przepustnicy (powiększy się przekrój kanału powietrznego w tym miejscu) a wzrośnie w rejonie gardzieli. Dlatego paliwo przestanie wypływać z kanalika wzbogacającego mieszankę, a pracować zacznie główna dysza w zwężce.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ga%C5%BAnik
Definicja wycieraczki
Wycieraczka ? element wyposażenia samochodu albo innego pojazdu wyposażonego w przednią szybę (tramwaj, autobus, trolejbus, lokomotywa, pociąg, samolot, a także statek, prom, barka, koparka, ładowarka, kombajn albo ciągnik rolniczy), mający za zadanie ścieranie z niej deszczu, mżawki, gradu, śniegu i błota podczas jazdy.
Pierwsze projekty pojawiły się na początku XX wieku, w 1903 patent został przyznany Mary Anderson (wynalazczyni) oraz Irlandczykowi Jamesowi Henry'emu Apjohnowi, a także w 1911 kapitanowi Gladstone'owi Adamsowi.
Jedną z osób, którym przypisuje się ten wynalazek, był Polak, Józef Hofmann (1876?1957), którego pomysł wdrożony został do seryjnej produkcji w fabryce Forda.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka
Definicja silnika o zapłonie iskrowym
Silnik o zapłonie iskrowym (ZI) jest silnikiem cieplnym spalinowym o spalaniu wewnętrznym, w którym spalanie ładunku zainicjowane jest iskrą powstającą pomiędzy elektrodami świecy zapłonowej1. Mieszanina paliwa i powietrza musi być przygotowana odpowiednio wcześniej przed momentem zapłonu, do jej zapalenia niezbędna jest wytworzona w odpowiednim źródle iskra1. Sprawność silnika o zapłonie iskrowym zależy w głównej mierze od stopnia sprężania1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_iskrowym