Kocioł węglowy centralnego ogrzewania
Kocioł centralnego ogrzewania opalany węglem
Kocioł węglowy centralnego ogrzewania jest również kłopotliwy w eksploatacji (ze względu na charakter materiału), ale posiada możliwość instalacji pewnych system/ów automatyki. Dodatkową zaletą jest możliwość pracy ciągłej oraz kumulacja energii w zbiorniku wodnym (który może posiadać alternatywną metodę podgrzewania ? np. elektryczną). System ten łatwo można przystosować do nowoczesnych metod opalania materiałami niewęglowymi. Kocioł centralnego ogrzewania instaluje się w kotłowni.
Wady i zalety:
trudny w sterowaniu (kocioł tradycyjny)
konieczność wykonania instalacji CO (kocioł centralny),
konieczność stałego nadzoru człowieka,
bardzo kłopotliwy nośnik energii.
Kocioł centralnego ogrzewania opalany gazem
Od kotła węglowego różni go znacząco charakter opału, co pozwala w większym stopniu dokonać automatyzacji procesu spalania.
Wady i zalety:
konieczność wykonania instalacji CO,
łatwość sterowania,
czyste spaliny,
czysta kotłownia,
wysoka sprawność energetyczna (kotły kondensacyjne),
możliwa współpraca z systemem solarnym (spadek zużycia gazu),
wyższe koszty eksploatacji.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogrzewanie
Równomierny rozkład pionowy temperatur
Grzejniki nadmuchowe
Grzejnik nadmuchowy jest połączeniem grzejnika konwektorowego z wentylatorem napędzanym energią elektryczną. Źródłem energii cieplnej jest najczęściej prąd elektryczny (sporadycznie woda, zasadniczo stosowana w samochodach). W ostatnich latach ciepło wytwarzane jest w nowoczesnych kominkach.
Wady i zalety:
szybkie nagrzewanie pomieszczeń (intensywne mieszanie powietrza),
występowanie szybkiego ruchu powietrza,
hałas generowany przez wentylator,
trudność w stabilizacji temperatury (??),
możliwość kierunkowego ogrzewania (skierowania strumienia powietrza),
zimny nawiew (jako inne zastosowanie).
małe wymiary,
możliwość umieszczenia z dala od miejsca, które ma być ogrzewane
wysokie koszty eksploatacji
szybki spadek temperatury po zakończeniu eksploatacji
Ogrzewanie podłogowe
Ogrzewanie podłogowe
Cechą charakterystyczną ogrzewania podłogowego jest sposób emisji ciepła ? jest ono dostarczane całą powierzchnią podłogi poprzez promieniowanie, co zapobiega powstawaniu gorących warstw powietrza w górnej części pomieszczenia. Ogrzewanie podłogowe zapewnia profil temperatury w pomieszczeniu najbardziej zbliżony do teoretycznego profilu idealnego, ponieważ oddaje ciepło przez promieniowanie i nie wywołuje konwekcji. Ogrzewanie wykonuje się jako elektryczne lub wodne. Najczęściej stosowane jest w łazienkach, choć w nowych budynkach coraz częściej jest stosowane na całej powierzchni użytkowej. W ogrzewaniu podłogowym wodnym, woda dostarczana jest instalacją centralnego ogrzewania (CO), przy czym konieczne jest zastosowanie mieszacza do obniżenia temperatury wody w stosunku do temperatury lub (co stosuje się częściej) niskotemperaturowego źródła ciepła, takiego jak pompa ciepła albo kocioł kondensacyjny.
Zalety:
równomierny rozkład pionowy temperatur w pomieszczeniu
ciepła (?przyjemna?) podłoga
brak widocznych elementów ogrzewania (np. grzejników)
akumulacyjność cieplna.
Wady:
konieczność zniszczenia istniejącej podłogi (przy montażu w użytkowanym budynku)
ograniczenia sposobu wykonania podłogi i jej nakrycia ? należy unikać materiałów izolujących (np. parkiet, deski na legarach, grube wykładziny i dywany).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogrzewanie
Zbiorniki z wężownicą
Zbiorniki z wężownicą lub płaszczem
Ten typ wymiennika jest stosunkowo często spotykany w przemyśle. Składa się on ze zbiornika, w którym znajduje się lub przez który przepływa płyn. Elementem grzewczym jest wężownica, którą jest zwinięta rura znajdująca się w środku zbiornika, lub płaszcz zainstalowany na zewnątrz. Płyn wewnątrz zbiornika ogrzewa się lub ochładza kosztem płynu przepływającego w wężownicy lub płaszczu. Medium grzewczym jest zwykle para. Jako medium chłodzące najczęściej wykorzystuje się wodę.
Przykładem zbiornika z płaszczem są reaktory chemiczne. Gdy w reaktorze zachodzi reakcja egzotermiczna konieczne jest odebranie ciepła powstałego na skutek reakcji. Gdy reakcja jest endotermiczna konieczne jest dostarczenie energii. Z punktu widzenia chemii zbiornik taki jest reaktorem izotermicznym.
Zbiorniki z wężownicą wykorzystuje się np. w złożach fluidyzacyjnych2.
Kanał odzysku ciepła
Gazy spalinowe powstające w dużych piecach przemysłowych zawierają w sobie dużą ilość energii, która może być wykorzystana do ogrzewania innych gazów. W tym celu wykorzystuje się kanały odzysku ciepła. Są to podłużne tunele, w których zainstalowane są wiązki rurek przez które przepływają ogrzewane gazy. Gazy spalinowe opuszczające kanał emitowane są zwykle do atmosfery. Ponieważ temperatury spalin na wylocie z pieców sięgają kilkuset stopni konieczne jest zastosowanie wytrzymałych stali. W przeciwieństwie do innych wymienników, w kanałach odzysku ciepła (po zewnętrznej stronie rurek) przepływ burzliwy jest niepożądany, gdyż mógłby prowadzić do zbyt intensywnej wymiany ciepła i przegrzania rur.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a