Szukasz ciekawego wykończenia na ściany w Twoim pokoju? Co powiesz na ? Zajrzyj tutaj: Historia klasycyzmu
Klasycyzm (z łac. classicus ? doskonały, pierwszorzędny, wzorowy, wyuczony) ? styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian i Greków. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. ?powrót do źródeł? (klasycznych) pojawił się już w renesansie ? jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak manieryzm, barok, rokoko. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Klasycyzm jako styl panował w epoce oświecenia. Najpełniejszy rozkwit klasycyzmu nastąpił w I poł. XVIII wieku. W dziedzinie literatury swoisty kres klasycyzmu przyniosła walka klasyków z romantykami.
Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa. Klasycyzm w Polsce bywa też zwany stylem stanisławowskim (od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klasycyzm
Lekcja historii - cechy klasycyzmu
stosowanie porządków architektury antycznej
projektowanie ulic, dzielnic, miast w nowym stylu
wzorowanie się na starożytnych budowlach greckich i rzymskich oraz na niektórych budowlach odrodzenia;
kopiowanie elementów architektury starożytnej;
budowle wznoszone na planie zwartym, koła lub prostokąta;
stosowanie kolumnad i kolumnowych portyków ze zwieńczeniem w kształcie tympanonu; pilastrów, dużych okien; tympanon przeważnie dekorowany płaskorzeźbą;
dążenie do uzyskania efektu harmonii, zrównoważonej kompozycji, stosowanie symetrii;
w opozycji do baroku przeważają fasady o liniach prostych bez wygięć i skrętów;
oszczędne stosowanie zdobnictwa; jeżeli się pojawiają, są to uskrzydlone postacie lwów z ludzkimi głowami, orły, wieńce, wazony, girlandy z róż, kokardy, hełmy, tarcze, skrzyżowane sztandary nawiązujące do tradycji cesarstwa rzymskiego;
rozwój budownictwa użyteczności publicznej, takiego jak: urzędy, teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea;
pałace ? duże, niskie, wydłużone, na planie prostokąta z wysuniętą częścią środkową ozdobioną portykiem;
we wnętrzach wielkie, podłużne, jasne sale, chętnie malowane na biało, płaskie sufity; okna duże, kwadratowe;
kościoły ? często budowane na planie koła i prostokątu, przykryte kopułą.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Architektura_klasycystyczna
Styl klasyczny i materiały
Styl ten wyraża się również przez wybór stonowanych barw ? w palecie brązowej, beżowej, kremowej, ale także bieli czy szarości ? dotyczy to głównie ścian i mebli. W przypadku tkanin gama barw poszerza się o kolor niebieski, turkusowy, zielony. Złoto i srebro stosuje się raczej w małych dawkach, aby uniknąć efektu jarmarczności. Wybiera się naturalne, solidne i dobre jakościowo materiały, takie jak szlachetne gatunki drewna, kamień, perskie dywany, skóra. Istotną rolę w budowaniu klimatu wnętrza odgrywają także tkaniny i tapety, najczęściej w jasnych, pastelowych kolorach i w drobne, nienarzucające się wzory.
Źródło: http://muratordom.pl/wnetrza/pokoje-dzienne-jadalnie/sztuka-harmonii-styl-klasyczny,68_5041.html