Wikipedia - o defibrylatorach
Typowy defibrylator składa się z dwóch elektrod oraz jednostki centralnej. Jednostka centralna, zależnie od producenta oraz klasy urządzenia, może znacznie różnić się wyglądem oraz funkcjami:
wielofunkcyjne defibrylatory z dużymi wyświetlaczami, umożliwiającymi odczytywanie przez zespół ratunkowy kolejnych parametrów mierzonych przez urządzenie (EKG, temperatura ciała, ciśnienie tętnicze, saturacja, itp.);
defibrylatory posiadające wyświetlacz jedynie w celu wyświetlenia zapisu EKG;
defibrylatory typu AED ? przeznaczone do użytku ratującego, posiadającego jedynie elementarne przeszkolenie. AED sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy defibrylacja jest wskazana. Najnowsze urządzenia wykorzystują metodę dwufazową, która automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną sekwencją (od 150 J do 360 J). Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta.
Urządzenia tego typu posiadają dwa główne typy elektrod:
elektrody typu "łyżki", wymagające przyłożenia ich przez ratownika;
elektrody przyklejane, nie wymagające innych działań.
Okres ważności elektrod to zwykle 12-36 miesięcy. Okres ważności baterii w urządzeniach AED to 12-60 miesięcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator
Dopuszczanie do sprzedaży środków dla gabinetów medycznych
Produkcją środków dla gabinetów medycznych zajmują się specjaliści z zakresu medycyny i prowadzenia pracy laboratoryjnej nad lekami. Wyznaczeni przez nich specjaliści mogą także zajmować się kontrolowaniem jakości środków przeznaczonych do gabinetów medycznych i dopuszczaniem ich do sprzedaży. Dzięki temu do ogólnego obiegu będą trafiały jedynie najlepszej jakości środki. Jest to bardzo ważne, ponieważ złej jakości leki mogą doprowadzać do drastycznego pogorszenia się stanu zdrowia osób, które już chorują na poważne schorzenia. Również sprzedaż takich środków jest kontrolowana przez odpowiednie służby. Czuwają one nad tym, żeby wszystkie gabinety medyczne były w stanie kupować dla siebie środki medyczne dzięki temu, że są one sprzedawane w przystępnej cenie.
Rękawiczki medyczne a alergia
Od lat 80. XX wieku odnotowuje się coraz więcej przypadków uczuleń na rękawiczki u pracowników służby zdrowia, a wiąże się to z przejściem od zwykłych rękawiczek wielokrotnego użytku do jednorazowych lateksowych8. Zidentyfikowano kilka białek odpowiadających za uczulenia, jednak zmniejszenie ich liczby w produkcie nie wyklucza wystąpienia reakcji alergicznej8, choć znacząco zmniejsza jej ryzyko3. W przypadku mocno talkowanych rękawiczek alergeny znajdują się także w powietrzu3. Jedynie wolne od talku, chlorowane rękawiczki wykluczają ryzyko reakcji alergicznej8. Inną alternatywę stanowią rękawiczki winylowe oraz pokryte nitrylem, które w przeciwieństwie do lateksowych są także odporne na działanie tłuszczów i innych substancji lipofilnych8.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne