Zwrot sprzętu wspinaczkowego
Każdy dobry sklep ze sprzętem wspinaczkowym udziela gwarancji na jego sprawne działanie. Jeżeli w czasie trwania gwarancji stwierdzona zostanie jakaś awaria sprzętu powstała nie z winy użytkownika, to będzie można liczyć na jego bezpłatną wymianę. Dodatkowo w ciągu siedmiu dni można zwrócić do sklepu sprzęt wspinaczkowy, który okazał się nam jednak niepotrzebny. W innych przypadkach można będzie dokonać jego płatnej naprawy, także na terenie sklepu, w którym został zakupiony. Dzięki temu można liczyć na fachowe podejście i naprawę dokonaną przez osobę, która dokładnie zna zakupiony przez nas wcześniej sprzęt. W niektórych sklepach będziemy mogli także liczyć na różne rabaty, jeżeli będziemy dokonywać w nich częstych zakupów, a do tego jeszcze napraw.
Co to jest himalaizm?
Z technicznego punktu widzenia, ze względu na to, że na szczytach bardzo wysokich gór śnieg i lód zalega przez cały rok ? himalaizm jest prawie zawsze wspinaczką lodową.
Ze względu na wysokość, na jakiej się ją uprawia, ma on jednak wiele dodatkowych utrudnień niespotykanych przy wspinaniu w niższych górach. Są to:
problemy związane z adaptowaniem się organizmu ludzkiego do wysokości powyżej 5000 m n.p.m. (rozrzedzone powietrze, niskie ciśnienie atmosferyczne)
problemy związane ze skrajnymi warunkami atmosferycznymi (huraganowe wiatry, bardzo ostre promieniowanie słoneczne mogące powodować m.in. ślepotę śnieżną, bardzo niskie temperatury, bardzo mała wilgotność powietrza, ograniczona widoczność)
problemy związane z długością dróg wspinaczkowych (konieczność wielokrotnego noclegu w ścianie, wyczerpanie długotrwałym wysiłkiem przy braku możliwości regeneracji)
problemy związane z rozległością terenów górskich (brak dróg dojazdowych, konieczność zgromadzenia dużych zapasów żywności i sprzętu biwakowego, problemy z łącznością, problemy z orientacją w terenie).
Wszystko to razem powoduje, że w himalaizmie mniejsze znaczenie mają czysto techniczno-sprawnościowe umiejętności wspinaczy, a większe kondycja oraz odporność fizyczna i psychiczna.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Himalaizm
Asekuracja własna, a kwestie etyczne
Społeczność wspinaczkowa jest podzielona w kwestii "obijania" dróg (czyli umieszczania na drogach stałych punktów asekuracyjnych). Część wspinaczy jest przeciwna obijaniu rejonów, w których istnieje możliwość stosowania własnej asekuracji. Wspinaczka z własną asekuracją w mniejszym stopniu ingeruje w wygląd skały, może być zatem uważana za bardziej proekologiczną. Częściowym kompromisem pomiędzy zwolennikami obijania dróg a zwolennikami wspinaczki tradycyjnej jest przyjęcie, że nie obija się dróg, na których istnieje możliwość dobrej asekuracji z kości i friendów (z reguły, drogami takimi są rysy), oraz wprowadzenie stref ochrony rys, polegających na nieobijaniu dróg leżących w bezpośrednim sąsiedztwie rysy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_w%C5%82asna